En lembranza de María pequena

Alindaba na vaca, na beira do río, e de cando en vez, botaba unha toqueada

E lle falaban as berzas

e lle susurraban en sonos

seica nos esquecidos ollos

Coma serpes mansas

estiveron os canhotos

coidando cas súas lembranzas 

foran so antergos recordos

                                                    Bricd  

Este poema non estaba na entrada orixinal, é un comentario dun amigo, pero gustoume tanto que quero que todos o poidan disfrutar.
Gracias  Deícar.