Morren o veciños e as casas morren, de morriña, tamén. Vanse as donos, os donas; e as casas abandonas. No luar de Cabanas xa non queda nada. Vanse as "istorias" e con elas quedan baleiras coma se foran tixolas. De acougo as castiñeiras ficarán co solpor da pena. As corredoiras que tanta algarabía e agarimos deixara en antergas, hoxe as pecunia. Ficarán co solpor da pena.
Morren o veciños e as casas morren,
ResponderEliminarde morriña, tamén.
Vanse as donos, os donas;
e as casas abandonas.
No luar de Cabanas
xa non queda nada.
Vanse as "istorias"
e con elas quedan baleiras
coma se foran tixolas.
De acougo as castiñeiras
ficarán co solpor da pena.
As corredoiras que tanta
algarabía e agarimos deixara
en antergas, hoxe as pecunia.
Ficarán co solpor da pena.
Bonito Blog de fotos e poesías chulas¡¡¡ .Apertas
ResponderEliminar