luns, 17 de setembro de 2012

2 comentarios:

  1. Morren o veciños e as casas morren,
    de morriña, tamén.
    Vanse as donos, os donas;
    e as casas abandonas.
    No luar de Cabanas
    xa non queda nada.
    Vanse as "istorias"
    e con elas quedan baleiras
    coma se foran tixolas.
    De acougo as castiñeiras
    ficarán co solpor da pena.
    As corredoiras que tanta
    algarabía e agarimos deixara
    en antergas, hoxe as pecunia.
    Ficarán co solpor da pena.

    ResponderEliminar
  2. Bonito Blog de fotos e poesías chulas¡¡¡ .Apertas

    ResponderEliminar